Geboorteverhaal Lune - Badbevalling Borne

Door Jaleesa Koelen op maart 8, 2021

Het geboorteverhaal van Lune | 25-02-2021

Marijke benaderde mij halverwege haar zwangerschap dat ze graag een geboortefotograaf bij haar bevalling wilde hebben. We maakten een afspraak voor een kennismakingsgesprek en op 20 september 2020 ging ik bij ze langs. Ze is zwanger van hun tweede kindje en zou deze keer graag thuis en in bad willen bevallen. Iets wat ik ook heel graag nog eens vast zou willen leggen. Na het gesprek was het al duidelijk dat ze mij er graag bij zouden willen hebben! We hielden contact en toen ze 34 weken zwanger was ben ik nog langs geweest voor een zwangerschapsreportage. Bij haar eerste dochter beviel ze met 41 weken. Ze is 15 februari uitgerekend maar zei tijdens het gesprek al dat ik 21 of 22 februari in de agenda moest zetten!

Tussendoor hielden we contact en vroeg ze mij of ik misschien ook foto's van haar zwangerschap wilde maken. Op 3 januari 2021, toen Marijke 34 weken zwanger was, deed ik bij hen thuis de zwangerschapsreportage. Wat is ze toch prachtig zwanger! De tijd verstreek en ik kreeg een go om bij haar bevalling te mogen zijn en rustig wachtten we af. De uitgerekende datum ging voorbij en er was nog geen sprake van de aankomende bevalling. Het werd 21 februari, toen 22 februari en op wat lichte krampen na nog geen naderende bevalling. Op 24 februari in de ochtend stond er weer een afspraak bij de verloskundige waarbij ze ook gestript zou worden. Hopelijk zou dat de bevalling op gang brengen zodat ze niet met 42 weken zwangerschap naar het ziekenhuis zou moeten. Ik was zelf ook 34 weken zwanger en had die dag mijn eigen zwangerschapsreportage gepland staan. Marijke hield me goed op de hoogte van elke verandering, want mocht het bij haar beginnen dan zou ik die kant op gaan. 's Middags gingen ze nog even wandelen, met 18 graden was het heerlijk lenteweer, en een ijsje halen. Er veranderde niet heel erg veel op wat lichte krampen na. Ze appte me rond 21:30 dat ze maar ging slapen in de hoop dat ze me 's nachts wakker zouden moeten bellen. Ik grapte nog dat ik ging duimen maar dat het wakker bellen ook wel in de vroege ochtend mocht!

25 februari werd ik wakker met appjes van Marijke op mijn telefoon. Om 05:31 liet ze weten dat ze om de 8 minuten een wee had en even ging douchen. Een klein uurtje later om 06:23 ging het wel wat sneller, maar dit betekende de eerste keer niet direct dat het er echt aan zat te komen. De verloskundige zou wel even langs komen en wanneer het voorspoedig verloopt zou Maarten me bellen. Rond half 8 lag ik nog even wakker te worden totdat mijn telefoon ging, het was Maarten. "Het is zover, je kunt komen!" Ik vroeg wat de stand van zaken was en Marijke bleek 4/5 cm ontsluiting te hebben. Ik kleed me direct aan en zo'n 10 minuten later zat ik in de auto onderweg naar Borne. Toen ik de straat in reed en een parkeerplek zocht zag ik een vrouw een auto uitstappen. Ik dacht nog, zou dat de kraamzorg zijn? Ik pakte mijn tas uit de auto en liep snel maar het huis, de mevrouw die ik uit zag staooen stond inderdaad voor de deur. Het was Elvira van de kraamzorg, wat een timing!

Zodra ik naar binnen stapte kwam Maarten naar me toe. "Het gaat heel erg snel opeens". Ik besloot om in de gang mijn camera gelijk uit de tas te halen, schoenen uit, en liep door. Al strompelend zag ik hoe Marijke zich richting het bad bewoog. Ze werd er direct in geholpen terwijl ik mijn instellingen goed zette. Boven het bad hangen positieve en mooie geboorte affirmatiekaarten. Enkele warme, gele lampjes branden in de kamer. Marijke zit nu in alle rust in bad, helemaal in haar eigen bubbel. Af en toe neemt ze een andere houding aan. De verloskundige, Barbara, vraagt of ze naar het hartje mag luisteren. Alles klinkt goed en Marijke doet het fantastisch. Hondje Joris beweegt zich door het huis en Maarten besluit hem in een soort van bench te doen. Maar hij maakt zoveel lawaai dat Marijke aangeeft dat ze wil dat Joris wordt opgehaald. Terwijl Joris in de gang wacht, heeft ze iets minder last van zijn aanwezigheid. Hij lijkt aan te voelen dat er wat gaat gebeuren!

Maarten pakt een krukje zodat hij naast het bad kan zitten. Haar haren hangen op een gegeven moment in haar gezicht, hij strijkt ze liefdevol aan de kant. Niet heel veel later geeft Marijke aan dat ze moet gaan persen, ze voelt het hoofdje. Barbara laat het helemaal aan haar over, het is geweldig om te zien hoe Marijke vertrouwt op haar lichaam en binnen no-time, maar in alle rust en helemaal zen, hun prachtige dochter baart. Ze is er nu bijna, Marijke kan er zelf niet goed bij, maar Barbara begeleidt haar handen naar hun kindje zodat ze haar gelijk kan aanpakken en langzaam uit het water omhoog haalt. Ik zie een klein minihandje richting Maarten reiken en dan ligt ze daar ineens al. Nog geen 20 minuten na mijn aankomst ligt hun prachtige dochter Lune bij Marijke op de borst. Ze wordt geboren op 25 februari om 08:20.

Lune heeft nog best een laagje vernix (huidsmeer) op haar lichaampje voor de termijn van 41+3. Een paar witte billetjes steekt af op haar roze huid. Een doek wordt over haar neergelegd en ze probeert al snel aan te happen. Terwijl ik me om het bad manoeuvreer om vanuit wat verschillende hoeken mooie beelden te maken ligt Marijke helemaal zen, met Lune op haar borst en Maarten naast haar, heel ontspannen in het bad. Wat een droombevalling! Marijke verliest ondertussen wel wat bloed, ze gaat op haar knieën zitten in de hoop dat de placenta geboren wordt. Dit gebeurt niet dus het is beter om uit het bad te komen. Terwijl ze ondersteunt wordt en over de rand van het bad stapt wordt ineens toch de placenta geboren. Ze lopen langzaam naar de bank waar Marijke zich rustig setteld. De placenta wordt op een matje op de bank gelegd er Lune drinkt maar rustig door.

Elvira en Barbara zien hoe goed ze het met z'n allen doen en nemen even afstand zodat ze echt even kunnen genieten van dit moment. Maarten doet voorzichtig een strikmutsje op en de eerste familieleden worden op de hoogte gebracht van dit heugelijke nieuws middels videobellen. Daarna volgen de eerste controles die bij Marijke op de buik uitgevoerd kunnen worden. Alles ziet er op en top uit!

Na ongeveer anderhalf uur lijkt de navelstreng uitgeklopt te zijn. Maarten voelt geen hartslag meer pulseren en de navelstreng is slap en wit. Ik had Marijke vertelt over mijn eigen wens om de navelstreng door te branden. Dit sprak haar zo aan dat ook zij dit graag wilde doen. Het nummer van Carla Bruni "Lune" wordt opgezet (hoe toepasselijk!). Een schaal met aluminiumfolie om het kaarsenvet in op te vangen wordt onder de navelstreng gehouden, een aangestoken kaarsje en twee lange kaarsen werden klaargelegd. Nadat de beide kaarsen brandden begon het echte ritueel. Barbara filmde het met de telefoon van Maarten en ik maakte foto's tijdens dit bijzondere, verterende en liefdevolle moment. Nu klinkt het nummer Welkom van Stef Bos. Lune ligt heerlijk relaxt bij Marijke op de borst. We hadden al gelezen dat het een minuut of 10 kan duren voordat de navelstreng doorgebrand is. Maar het lijkt nog langer te duren, en als blijkt dat Lune weer heel graag aan de borst wil worden de kaarsen gedoofd en mag Maarten alsnog de navelstreng op een ander punt doorknippen. Richting de placenta en waar ze hem door wilden branden is de navelstreng slap en wit en volledig uitgeklopt. Maar iets hoger, dichterbij Lune zie je de blauwe bloedvaten nog lopen. Op het moment van knippen komt er dan ook nog een klein beetje bloed mee. Middels een cordring wordt de navelstreng afgeklemd.

Lune drinkt nu toch niet verder dus wordt er besloten om haar te wegen en meten. Elvira heeft een mooie weegzak mee, waar je doorheen kunt kijken! Niet alleen super voor de ouders om te zien, maar het levert ook mooie plaatjes op. 3800 gram weegt ze.. In overleg wordt ze zo goed mogelijk gemeten, vaak doen ze dit niet heel precies meer omdat er dan niet aan de beentjes getrokken hoeft te worden. Lune is met dit gewicht en 52,5 cm niet zo klein als dat ze direct na de geboorte leek. Een prachtige, mooie dame! Terwijl Marijke een beschuit met muisjes naar binnen werkt mag Lune heerlijk met Maarten knuffelen. Daarna wordt ze nog even bij Marijke gelegd om te kijken of ze nog wil drinken. Ondertussen zijn oma en grote zus Charlie ook onderweg. Maarten ziet ze door het raam aankomen en ik ga klaar zitten om de allereerste ontmoeting tussen de zussen vast te leggen. Charlie komt een beetje verlegen binnen en hoe goed ik me ook verdekt heb proberen op te stellen, ze houdt me nauwlettend in de gaten. Dan loot ze al snel naar de bank om haar zusje te bewonderen. Wat een lief en vertederend moment! Lune krijgt aaitjes en kusjes van haar trotse grote zus. Ze heeft lekkere aardbeien mee voor Marijke maar krijgt namens Lune ook zelf nog een cadeau! Het is een supermooie (poppen)draagzak. Wauw!!

Uiteindelijk is het tijd om Lune haar eerste pakje aan te doen, en blijkt dat de stoelgang goed werkt. Zwarte, kleverige poep zit aan de handdoek en Lune. Charlie vindt het maar zozo. Een mooie taak voor Maarten, die daarna ook voorzichtig en liefdevol haar kleertjes aandoet. Daar ligt ze dan op de bank, twee oogjes kijken mij aan. Wat een wondertje! Maarten pakt haar op en knuffelt met haar. Voor mij is het tijd om afscheid te nemen zodat dit mooie gezin heerlijk samen kan genieten van elkaar.

Lieve Marijke en Maarten, dankjewel voor jullie vertrouwen in mij en dat ik aanwezig mocht zijn bij jullie prachtige, magische bevalling! Heel veel geluk, gezondheid en liefde gewenst voor jullie vieren ❤

Liefs Jaleesa

Lieve woorden van mama Marijke
Wat ben ik Jaleesa dankbaar voor de prachtige foto's die ze heeft gemaakt van de bevalling van onze tweede dochter. Ze schiet pure, rauwe en intieme beelden en weet zich geruisloos te verplaatsen waardoor je als barende vrouw en partner nauwelijks opmerkt dat ze er is.

Ik contacteerde Jaleesa halverwege mijn zwangerschap. We hebben een prettig kennismakingsgesprek gevoerd en hebben haar daarna geboekt als geboortefotograaf. In de weken die verstreken hebben we regelmatig contact gehad en is ze ook bij ons thuis geweest voor een zwangerschapsshoot. Ook dit zijn hele mooie plaatjes geworden. Zowel ik als zwangere werd mooi vast gelegd, maar ook aan mijn partner en oudste dochter werd alle ruimte geboden om op de foto te komen. Zeker bij Charlie is dit een uitdaging; zij vind het maar niets om te poseren of überhaupt voor de camera te verschijnen. Door Jaleesa's geduld en makkelijke wijze van contact maken is hier echter op de gemaakte foto's niets van te zien en hebben ze een spontaan karakter behouden.

Voor de ochtend van de bevalling heb ik regelmatig appcontact gehad met Jaleesa. Toen mijn partner haar belde dat de bevalling bezig was is ze direct in de auto gesprongen. Heel fijn, want het ging iets sneller dan verwacht. Uiteindelijk was Jaleesa er precies op tijd: ik stapte in bad en 20 minuten later had ik mijn dochter in mijn armen. Van het opvangen van de weeën tot het doorbranden van de navelstreng, van de controles tot de kennismaking tussen de twee zusjes; alles heeft Jaleesa met liefde en zorgvuldigheid gedocumenteerd. Daarbij heeft ze constant onze privacy gerespecteerd en voelde ze precies aan hoe ze zich moest bewegen en opstellen. Zoals mijn vriend zei: "ze heeft blijkbaar haast in mijn nek lopen hijgen om bepaalde foto's te maken, maar ik heb er niets van gemerkt".

Ik kan iedereen aanraden om Jaleesa als geboortefotograaf te boeken. Je krijgt er een prachtig aandenken aan de geboorte voor terug. Pure foto's en als kers op de taart ook een geboorteverhaal (wat ook heel tof is omdat het een perspectief geeft naast het geboorteverhaal zoals ik het zelf had opgeschreven). Ik ben heel dankbaar en blij dat ik mijn bevalling op deze manier kan herbeleven en dat ik mijn dochters in de toekomst kan laten zien dat een bevalling weliswaar hard werken is, maar dat het vooral ook een hele mooie, bekrachtigende ervaring is waar je ook écht van kan genieten. Van mijn omgeving hoor ik overigens ook enorm positieve geluiden op de foto's: "wauw", "intiem", "mooi", "rauw" en "puur" zijn woorden die ik voorbij heb horen komen.

Om de cirkel rond te maken is Jaleesa ook bij ons thuis geweest voor een newbornshoot. Ook toen met veel geduld en rust, want de oudste zag het weer niet zitten. Ik ben er van overtuigt dat ook hier weer prachtige foto's uitkomen en kijk uit naar het resultaat.

Jaleesa, dank voor alles en ik hoop van harte dat je eenzelfde bevalling mag ervaren als die jij bij mij hebt vastgelegd.

Liefs Marijke

Bekijk de slideshow hieronder!

© 2024 Jaleesa Koelen Fotografie | door TU-Design