Geboorteverhaal Jip - Enschede

Het geboorteverhaal van Jip | 08-12-2021

Op 16 oktober krijg ik via Instagram een berichtje van Margo. Of ik nog plek heb begin/half december. Vaak zit ik zo kort van tevoren al vol, maar er was een plekje vrijgekomen. Hiervoor had ik ook een oproepje geplaatst, ik wilde dat plekje namelijk eventueel ook wel opvullen met een portfolioreportage. Ik vroeg haar of ze daar gebruik van wilde maken. Dat zou ze wel willen, maar of ik het niet erg vond dat het om twee vrouwen ging... Twee mama's? Dat stond nog op mijn bucketlist! Superleuk dus!! We planden gauw een kennismakingsgesprek in. Het bleek erg goed te klikken en we hadden een fijn en gezellig gesprek waarin direct duidelijk werd dat ze mij er graag bij wilden hebben. Yes! We houden dan contact via Whatsapp en ik krijg regelmatig filmpjes van een bewegende buik met een zeer drukke baby aan boord!

Op 7 december krijg ik een appje van Margo. Ze heeft om 17:00 's avonds weer een controle bij de verloskundige en wordt wellicht gestript. Ze is er met 38+2 wel klaar meer, het eind wordt steeds zwaarder. Even later krijg ik dan ook een bevestigend appje dat ze gestript is en 2 cm ontsluiting heeft. Spannend! Het rommelt wat die avond en ook Sabrina appt me nog eventjes. Ik ga slapen in de veronderstelling dat het door gaat zetten maar word gewoon de volgende ochtend in alle rust wakker. Ik app Margo en vraag hoe het daar gaat. Het rommelt opnieuw, nadat de nacht vrij rustig verlopen was. Om 11:50 gaat mijn telefoon. Ik loop op dat moment terug vanaf de winkel naar huis samen met Eowyn en doordat ik handschoenen aan heb duurt het even voordat ik op kan pakken. Ze heeft de verloskundige gebeld en zij komt die kant op. Ik bedank haar voor de update en we houden nauw contact. Myrthe van Vivre is even later langs geweest en ze is opnieuw gestript. Ze heeft dan 3 centimeter ontsluiting. Ik verwacht na een uur opnieuw een update maar hoor niet gelijk iets rond die tijd. Ik stuur even een appje en Margo verteld me dat ze rond 14 uur weer contact met haar heeft. Ik wacht dat dus even in alle rust af, maar we besluiten al wel vast om ons avondeten klaar te maken. Pizza it is!

Dan rond 14 uur krijg ik inderdaad weer een appje, Myrthe is al in het MST en ze gaat kijken of er nog een kamer vrij is. Er is gelukkig nog 1 kamer vrij en ze kunnen dan ook direct komen, gelukkig maar. Anders hadden ze naar het ZGT gemoeten. Ik speel nog wat met de kindjes en verzamel wat koeken en fruit.… Dan om 15:28 gaat mijn telefoon, het is Sabrina dus ik weet dat het zo ver is! Margo zit op 6 cm dus ik kan die kant op komen. Ik maak me even klaar en kleed me om om vervolgens direct op de fiets te stappen. Ondanks dat ik weet dat ze niet binnen nu en één minuut bevalt race ik die kant op. Bezweet stap ik het ziekenhuis in richting de verloskamers, nummer 3 had Sabrina gezegd. Ik meld me even en loop dan naar binnen.

Margo ligt lachend op bed. Af en toe kijkt ze op haar telefoon. Sabrina zit in de stoel, Margo oogt nog vrij relaxed. Ik pak mijn spullen uit en denk bij mezelf... "6 cm ontsluiting toch?" Ik vraag het nog maar eens na, ik had het toch goed gehoord. Ze ziet er zo kalm uit! Het bad in de kamer loopt vol. Ze had me al geappt dat ze misschien wel in het bad wil bevallen, iets wat ik enkel toe kan juichen. Niet lang nadat ik er ben geeft Margo aan wel graag in het bad te willen. Ze zegt gelijk al dat het water vrij warm is, maar zegt het wel prettig te vinden. Het onderdrukt het rauwe randje van de weeën. Ze lacht veel en Sabrina komt na een tijdje ook even bij haar zitten. Niet omdat ze de ondersteuning op dat moment nodig heeft, maar even voor de foto haha! Ik moet er stiekem wel een beetje om lachen, maar zie ook twee mama's die ontzettend gek zijn op elkaar!

Na ongeveer 45 minuten in het bad te hebben gezeten wil ze eruit. Haar hoofd is rood en ze heeft het heel erg warm. Sabrina helpt haar en droogt haar af. Margo gaat op bed liggen en zegt eigenlijk direct al: "Ik ga niet terug dat bad in, en ik beval gewoon op bed!". Eigenlijk vooral voor Sabrina, maar wanneer zij aangeeft dat ze moet doen wat goed voelt wil ze toch niet opnieuw het bad in. Er wordt dan rond 17:00 ook gecheckt of de ontsluiting gevorderd is, en ja hoor! Margo heeft 7/8 cm ontsluiting!! Het kindje heeft een vrij snelle hartslag maar het is bekend dat hij een druktemaker is. Het zou ook kunnen komen doordat Margo oververhit is geraakt in het warme water. Het is toch iets wat even in de gaten moet worden gehouden. Haar temperatuur wordt ook gecheckt, ze heeft lichte verhoging. Sabrina wil nu echt graag cola dus gaat snel naar beneden om dit te halen. Om het kindje goed in de gaten te kunnen houden wordt er een CTG gemaakt, van ongeveer 30-45 minuten. Om 18:00 wordt er toch nog even een echo gemaakt om te kijken hoe het er van binnen aan toe gaat. Vooral voor de zekerheid. Margo's temperatuur is iets gestegen. Alles ziet er goed uit, het kindje heeft nog steeds een vrij hoge hartslag maar niet zorgelijk. Ook de ontsluiting wordt gecheckt, dit is nog ongeveer hetzelfde ondanks de weeën die wel steeds wat krachtiger worden.

Omdat de ontsluiting niet verder vordert en de vliezen nog niet gebroken zijn wordt besloten om deze om 18:43 te breken. Daarna gaat het vrij snel. Margo kan de weeën niet meer verbloemen. Af en toe komt er een oerkracht uit Margo, maar het gaat alsnog heel erg rustig en kalm. De handen van Sabrina zijn haar steun en toeverlaat, ik zie dat haar duim langzaam paars verkleurd. Sabrina grapt erover. "Kiek dan, mijn duim wordt helemaal paars!!!" Margo ligt nog steeds op haar zij, dit ligt voor haar het prettigst. Maar omdat ze steeds meer mee begint te persen is het beter voor haar om op de rug te draaien zodat haar benen open kunnen vallen om ruimte te maken. Dit is voor haar erg pijnlijk, maar het kindje zakt dieper en dieper. Uiteindelijk lukt het haar met de hulp van Marjo om op de rug te draaien.

Ik vraag Marjo aan welke kant het gezichtje straks geboren wordt, dan kan ik daar rekening mee houden. Marjo verteld me dat het gezichtje waarschijnlijk naar links draait dus ik neem plaats aan die kant. Na een paar keer meepersen wordt het hoofdje al zichtbaar. Wat een haartjes!!! Ik sta klaar wanneer ik de magische woorden hoor: "Na de volgende wee wordt het kindje geboren!". Margo perst en daar komt het koppie, de navelstreng wordt er gauw afgehaald en dan zie ik het gezichtje toch de andere kant op draaien (zo eigenwijs hè). Dus ik ren er omheen terwijl ik foto's maak en weet toch prachtige beelden te schieten. Gelukkig!! Hij huilt al terwijl hij geboren wordt, wat prachtig. Om 19:15 wordt Jip geboren! Sabrina pakt hem aan, Margo geeft aan dat ze dit niet durft. Ze legt hem bij haar op de borst. Ik zie twee trotse mama's die eindelijk hun kereltje kunnen bewonderen. Sabrina was zo benieuwd hoe hij eruit zag! Het is een mooi mannetje met een flinke bos haar. Ik kijk naar de navelstreng en zie dat daar een flinke knoop in zit. Marjo verteld dat ze nu wel kan zeggen dat dit anders af had kunnen lopen, het komt niet vaak voor. Gelukkig is alles goed gegaan, de knoop zat niet strak. Margo heeft het echt fantastisch gedaan! Ze wilde heel graag een halve lotusbevalling dus de navelstreng wordt nog niet doorgeknipt. Zij en Sabrina voelen beide aan de navelstreng die nog klopt. Even later wordt dan ook de placenta geboren. Er zitten wat witte stukken op. Marjo verteld dat dit kalk is en dat je zo kunt zien dat de placenta al aan het opraken was. Dit had Margo bij haar dochters ook. De placenta wordt nagekeken en daarna omhoog gehouden zodat Margo en Sabrina hem ook kunnen bekijken. Daarna wordt hij naast Jip gelegd zodat ik een mooie foto van bovenaf kan maken. De navelstreng in een hartje gevormd met de knoop onderaan. Daarna wordt Jip gauw bij Margo gelegd, lekker warm. Terwijl zij van Jip genieten worden vrienden en familie ingelicht en gefacetimed. Hun oudste dochter is nog wakker en kan haar broertje op deze manier al even bekijken. Wat een mooi trots koppie!

Na het bellen en FaceTimen mag Sabrina de navelstreng doorknippen. De placenta wordt nog even goed nagekeken en dan zien we dat Jip begint te zoeken. Lidwien, de verpleegkundige van het ziekenhuis helpt bij het aanleggen. Hij begint gelijk te drinken. Het is en blijft altijd een vertederend beeld. Nadat hij gedronken heeft is het tijd voor de controles. Margo kan dan ook even beschuit met muisjes en wat boterhammen eten. Jip wordt gewogen en gemeten, hij weeg 3945 gram en is 53 centimeter lang. Een flinke baby! Wat vooral opvalt is zijn ontzettend bos haar, prachtig! Hij komt glansrijk door de keuring en Sabrina mag hem aankleden. Daarna wordt hij weer lekker bij Margo neergelegd. De laatste foto's door mij worden gemaakt, wat details van onder andere zijn superlange wimpers, wauw!

Daarna is het voor mij tijd om afscheid te nemen. Ik pak mijn spullen in waarna ik door een verlaten ziekenhuis richting de uitgang loop, op zoek naar mijn fiets.

Lieve Margo en Sabrina, bedankt voor jullie vertrouwens in mij. Ik wens jullie samen met Jip en jullie prachtige dochters Puck en Beau alle liefde, geluk en gezondheid toe. Geniet lekker met elkaar!

Liefs,

Jaleesa