De Placenta - Afdrukken maken

Misschien ben je op dit moment zwanger en denk je na of en wat je met de placenta zou willen doen. Misschien ben je al bevallen en heb je hem nog in de vriezer liggen. Dit was bij mij het geval. Ik had al in mijn hoofd dat ik graag afdrukken van de placenta zou willen maken. Avan werd 31 maart 2 jaar en dus lag de placenta ook al 2 jaar lang in de vriezer. Tijd om hem eruit te halen!

Vanwege het gebrek aan ruimte in de koelkast besloot ik om hem in de koelste ruimte van het huis te laten ontdooien, de kelder. Maandagavond hebben we hem daarin gelegd en dinsdagmiddag rond 16:00 ben ik begonnen met het maken van de afdrukken. Ik wilde ook graag mooie foto's maken van de placenta zelf, op een zwarte schaal. Ik koos ervoor om bladeren van onze Calathea af te knippen. De woonplant Calathea staat symbool voor een nieuw begin. Bijzonder aan de Calathea is dat de bladeren 'leven'. De plant sluit 's avonds zijn bladeren om deze 's morgens weer te openen. Dit kan een ruisend geluid opleveren. Hierdoor staat de plant ook wel bekend als 'the living plant'. Dat vond ik wel toepasselijk. Daarnaast ging ik op zoek naar wat narcissen, de geboortebloem van mijn zoon. De foto's wilde ik maken na de eerste eventuele afdrukken met het beschikbare bloed.

Ik vond het best wel even spannend om hem uit de zak te halen. Allereerst trok ik handschoenen aan en met mijn hart in de keel maakte ik de zak open. Niet omdat ik de placenta niet mooi of vies vind, maar omdat ik niet wist hoe deze er na 2 jaar uit zou zien. Ik was dan ook heel erg verrast om te zien hoe mooi hij er nog uit zag. Je zag ook gelijk het einde van de navelstreng, die dichtgeschroeid was omdat we deze hadden doorgebrand. Ik legde hem op een puppy zindelijkheidsmatje en zag dat er nog best wat bloed vanaf kwam. Ook niet verwacht omdat ik in bad ben bevallen en ook de placenta in bad geboren is. Daarom begon ik met het maken van afdrukken met het bloed dat er nog op zat.

De afdrukken lukten verbazingwekkend goed, ook al was het aantal bloed dat er nog op zat minimaal. Deze afdrukken zijn vanzelfsprekend ook de lichtste geworden van allemaal. De eerste keer toen ik wat kracht zette op de navelstreng spoot er nog een restje bloed uit zag ik later op de afdruk terug.

Na deze twee afdrukken heb ik de placenta voorzichtig gewassen. Drooggedept en op mijn schaal gelegd met de bladeren en bloemen er omheen. Eerlijk gezegd vind ik het echt supermooi op beeld zo. Misschien ook iets minder 'naar' dan het beeld van een 'kale' placenta? Geen idee, maar ik ben er blij mee.

Daarna heb ik de placenta weer op een matje gelegd waar ik de eerste verflaag heb aangebracht. Ik had metallic waterverf gekocht en bedacht dat ik met blauw, groen en paarse tinten wilde werken. De verf pakte goed en al snel had ik hem helemaal klaar en beschilderd voor de eerste afdrukken met verf.

De afdrukken kwamen er ook deze keer mooier uit dan ik vooraf bedacht had. Wel had ik het idee dat het net allemaal een beetje te nattig was. De aderen zijn ook iets minder zichtbaar maar alsnog heel tevreden! Doordat de verf metallic is geeft het en lichte glans.

Ik wilde het nog een keer proberen maar nu wilde ik de aders meer accentueren en besloot ik ervoor deze met goudverf te beschilderen. Het resultaat was mooi maar ik bedacht me dat dit nog mooier zou worden met één kleur eronder. Ik had nog andere acrylverf gekocht met parelmoerglans maar deze verf is op wit papier niet echt zichtbaar. Oeps! Dan maar met gewone acrylverf van mijn dochter. Ik ging voor donkerblauw en maakte de aders weer goud. Dit lukte heel goed!

Het goud was in de navelstreng wat vermengd met het blauw. Vond ik mooi maar wilde het toch nog één keer anders doen. Ik maakte nu ook echt een boompje van de placenta door de 'bladeren' van goud in de takken te maken. Van de navelstreng maakte ik deze keer een hartje. Zo op de placenta zelf ziet het er in ieder geval schitterend uit!

Ook deze afdrukken werden mooi, en omdat ik eigenlijk al heel erg tevreden was met deze vier heel verschillende afdrukken besloot ik het hierbij te laten.

Al met al werkte het voor mij heel rustgevend. Soms bracht het me echt weer even terug bij de bevalling. Ik vind het mooi om hier een tastbaar iets van te hebben. Daarnaast vind ik het heel kunstzinnig. Op dit moment vraag ik me af of ik dit ook zou willen gaan aanbieden. Dan heb ik natuurlijk eerst een paar oefenplacenta's nodig die ik tegen een kleine bijdrage zou willen afdrukken. Uiteraard ontvang je zelf de afdruk van jouw placenta!

Toen ik later in bed lag bedacht ik me nog dat ik, ondanks dat we een geboortefotograaf bij de bevalling hadden, ik geen goede foto's heb van de placenta als het echte 'huisje'. Daarom heeft Tim deze foto's nog gemaakt terwijl ik hem zelf vasthield 😉